نحو فارسى : بالفارسى دستور زبان فارسی, الكلمه الفارسيه دى يعنى قواعد لغه فارسى, الفارسى لغات بيتكلمو فروعها و لهجاتها فى بلاد ايران, تاجيكيستان و افغانستان, ومعروف ان اللغه الفارسيه من اللغات الهندو-اوروبيه, اللغه الفارسيه مافيهاش تمييز دكر و نتايه.
كلمات مرتبه
ترتيب معيارى بلغه فارسى واللى هى: فاعل-مفعول-فعل, وعشان الفارسى زى العربى, بيسمح حذف ضمير المتكلم زى "انا وانتو وهما), الفاعل ده زى العاده بيتحذف, وممكن بيدل عليه خلال تصريف فعل آخر جمله.
امثله
- من كتاب بتاع فارس بتكتب "آبى را ديدم", واللى معناه بالمصرى "انا شفت كتاب زرقا" او "شفت كتاب زرقا".
استعمالات
جمله رئيسى زى العاده بتسبق جمله بتاعه, وكتير بيستعمل حرف معروفه فى كتير من لغات هند-اوروبى "كه".
امثله
- به من گفت که امروز نمیآيد, "قالى مش حيجى دلوقتى".
اداه استفهام
اداه استفهام (آيا) بيستعمل علشان تصنع اسئله تصديق بالكتابه, وبتحطها فى بدايه الجمله, المتغيرات النحوى زى صفات طبيعى بتحط بعد اسماء باستعمال اضافه, لكن ممكن تسبق الاسامى, الفارسى ده وحده من لغات فا-م-ف شويه بيستعمل حروف زياده (زى حروف جر بتاع العربى), اداه اعراف الوحيد بالفارسى هى "را", ويتبع مفعول بيه, وبيشبه شويه حاله النصب زى حال مفعول به بتاع العربى.
امثله
- کتاب آبی را از کتابخانه گرفت, "واخد كتاب زرقا من مكتبه".
جمل طبيعى
جمل طبيعى بيخضع ترتيب فاعل-حرف اضافه-مفعول-فعل, فاذا كان مفعول محدد فترتيب هيكون زى كده "(فاعل) + (مفعول*را) (حرف اضافه) فعل.
عمومن الفارسى بيملك ترتيب حر نسبين, عشان اجزاء الكلام ده عموما مش هيتضحك عليه و مش هيتحرف, و حروف اضافه و نسب علامات هتساعد ازاله الحاجه الغامضه فى الجمله الاسميه, ودا يسمح بعمل ترتيب حر بشكل كبير اوى بالفارسى, و دا سهل عمل قوافى و سجوع فى الشعر.
نكره و معرفه
بكتابه الفارسى مفيش تنكير ولا تعريف زى "ال",, بس لما الناس العادييبن بيتكلمو فارسى , فبيعرفو الكلام ب حرف هه "ـه" بيدل عاده علا التعريف.[2]
امثله
- فارسى بلغة مكتوبه: كتاب روى ميز است = فارسى بلغه منطوقه : كتابه روى ميزه = بالمصرى كتاب علا ترابيزه
اداه نكره
اداه نكره بلغه فارسى كتابه و كلام هى نمره واحده "يك" واللى فى الكلام العادى بيختصر "يه"
امثله
- روی میز یک کتاب است. (علا الترابيزه فيه كتاب واحد).
جنس
اسامى وضماير بتاع فارسى معندهاش تمييز دكر و نتايه , و حتا لو الكلمات دى واخده من العربى, مفيش اعتبار للجنس بلغه فارسى.
جمع
كل الاسامى ممكن جمعها عن طريق الجاى "ها", واللى بيتبع الاسم و مش بيغير شكله, فصيغ الجمع بيستعمل احيانن اقل من فى اللغه المصرى او العربى و مش بيستعمل بعد تحديد نمره زى تلاته او اربعه او خمسه او عشره .
امثله
فارسى | مصرى |
---|---|
كتاب | كتاب |
كتاب ها | كتب |
سه تا کتاب | تلات كتب |
بسيارى کتاب | كتب كتيره |
كتابهاى بسيار | كتب عددها كتير |
من کتاب رو دوست دارم | باحب الكتاب |
آنها دانشجو هستن | دُوُل طلبه |
آنها دانشجوها هستن | دُوُل طلبه |
آنها/أونا | دُوُل (جمع بالمصرى) |
كتابهاى بسيار | كتب عددها كتير |
حاله فاعل ومفعول
هناك حالتين فى لغه فارسى, و اللى هيا رفع و نصب, و اى اسم بيكون فاعل مرفوع, لكن لو يتبعه "را", فيكون مفعول منصوب.
امثله
فارسى | مصرى | حاله فاعل او مفعول فى الفارسى |
---|---|---|
کتاب آنجاست | كتاب هناك | فاعل |
کتابها آنجایند | كتب هناك | فاعل |
کتاب را بده به من | ادينى كتاب | مفعول |
- حيازه استعمال "اضافه", زى مثلن كلمه فارسيه كتاب على, بص الكسره لنهايه كلمه كِـتَاب, دى علامه اضافه بلغه فارسى.
مصادر
- ↑ المرجع فى قواعد اللغة الفارسيه، أحمد كمال الدين حلمى،دار نشر: ذات السلاسل، الكويت، ١٩٨٦.
- ↑ http://elearning.uokerbala.edu.iq/mod/page/view.php?id=1329[permanent dead link]
الصفحه دى فيها تقاوى مقاله عن ايران. وانت ممكن تساعد ويكيپيديا مصرى علشان تكبرها.
الصفحه دى فيها تقاوى مقاله عن لغه/لغات. و انت ممكن تساعد ويكيپيديا مصرى علشان تكبرها.